Ik kan me niet heugen dat iemand me in mijn eerste jaren als vegetariër uit interesse of nieuwsgierigheid vroeg ´Maar waarom eet je zo?´.
Ik kan me wel herinneren dat mensen zich bij voorbaat gingen verontschuldigen, of me gingen uitleggen dat de mens gemaakt is om vlees te eten.
Het viel me op dat ik dat zelf eigenlijk ook amper deed, mensen vragen waarom ze iets doen of iets denken. Niet alleen over voedsel, in het algemeen. Terwijl het eigenlijk zo´n leuke vraag is.
Waarom doe je dit? Waarom doe je dat? Waarom?
Het antwoord verrast me eigenlijk altijd, wat betekent dat ik vanalles invul voor de mensen om mij heen. Dat ze vast nooit piekeren. Dat ze niet nadenken over wat ze eten of kopen. (omdat ik zelf nooit lijstjes maak of recepten volg). Ik ga er standaard van uit dat iemands opvoeding heel normaal is geweest. (terwijl, wat is dat, normaal?)
Het blijkt steeds anders dan ik denk, elke familie is anders, elke geschiedenis heeft zijn eigen invalshoeken. Dat maakt de vraag ook zo leuk, ik leer met elke waarom dingen over de mensen om mij heen waar ik geen weet van had.
Afijn, omdat niemand het me vroeg, zal ik het dus vandaag hebben over mijn eigen waarom en geschiedenis, aan de hand van de algemene redenen om minder dierlijk te eten. Het zijn er drie.
Lees verder →