Ik wil slapen. Ik wil niet slapen, ik wil schrijven.
Ik ben keihard aan het rennen, ik voel dat ik groei en dat ik stappen zet. Ik voel ook stilstand, niet vooruit komen.
Het is chaos, in mij, buiten mij. Ik ben stabieler dan ooit.
Ik voel me de Nederlander. Ik ben geen Nederlander meer, ik weet niet goed of ik dat was.
Ik ben een meisje. Ik ben een vrouw.
Lees verderHet laatste bericht over de buurtmoestuin dateert al van 22 mei, toen we advies hadden gekregen over stadslandbouw. (dat advies kregen we zelfs al in april)
Ondertussen is er behoorlijk wat gebeurd: hierbij een update!
Ik heb getwijfeld. Ik wilde hierover schrijven, maar ik wist ook niet zo goed hoe.
Ik wil geen mensen wegjagen, verdrietig maken of erger nog, onverschilligheid aanwakkeren.
Vandaar deze waarschuwing.
Onze vakantie was niet alleen maar leuk, maar ook lastig. Het was in bepaald opzicht zelfs verdomd moeilijk. Als je op dit moment geen zwaarte kunt gebruiken, overweeg dan om het middelste deel niet te lezen.
Ik heb wel bewust gewacht met dit stuk tot ik er in alle oprechtheid een positief einde aan kon schrijven. (Spoiler, maar soit)
Nog een opmerking:
Het is nogal lang. Ik zou het jammer vinden als je het vluchtig leest. (maar dat moet je natuurlijk zelf weten ;))
Ik schreef al eerder over waar we naartoe gingen (les Ecrins) en waar we de tent opzetten, – en hoe we de sfeer erin hielden – maar ik heb me bewust nog niet gebogen over de vraag der vragen als je weg bent geweest: Hoe was het?
Lees verderDe bergen kwamen niet helemaal goed uit. In de ochtend hadden we een eerste col: 600 meter stijgen, daarna – heel ontmoedigend – 1400m dalen, van 2600 naar het dal op 1200.
We deden er vier uur over, waren rond 7.15 vertrokken, zagen een koppel gemzen op de pas terwijl we pauzeerden en een tweede ontbijt aten.
Zoals je al in het vorige stukje kon lezen, wandelden we onze eigen variant van de GR 54, de Tour des Écrins of – tot een paar jaar geleden – de Tour de l’Oisans.
We startten in l’Argentière la Bessée, gingen via Puy en Vallouise (dus niet de GR 54-variant die start in l’Argentière) en wandelden tot Bourg d’Oisans.
Dat was zo getipt door een vriendin die deze route ook eens wandelde de afgelopen jaren: als je niet het hele rondje wandelt, kies dan voor de route tussen Vallouise en Bourg d’Oisans.
Ik heb de andere kant van de ronde natuurlijk niet gezien, maar ik vermoed dat ze gelijk had. :)
Vriendinnen die zomaar, op een willekeurige namiddag, een cake bakken. Een collega die de meest geweldige taarten bakt. Iemand uit de buurt die regelmatig koekjes uitdeelt als ze er te veel heeft gemaakt.
Lees verder
Loessoep 